Αναδημοσίευση άρθρου
Η απαγόρευση του καπνίσματος στα κέντρα διασκέδασης με βρίσκει αντίθετο, όπως και προ ημερών σημειωνόταν στη στήλη, πρωτίστως για λόγους πολιτικής. Μεταβάλλει τον νόμο σε μηχανισμό ελέγχου συμπεριφοράς τύπου αυστηρού «γυμνασιάρχη» και υποκαθιστά την πολιτική ουσία, τη δίκαιη διανομή εισοδήματος, με προσχήματα προκειμένου να δείξει πόσο το κράτος που μειώνει τις αποδοχές μας ενδιαφέρεται πάντως για την καλή μας υγεία.
Πέρα από αυτά υπάρχει όμως και μία παράμετρος οικονομικής ανακολουθίας του μέτρου υπό τις σημερινές περιστάσεις. Ορατότερη πτυχή της είναι η αντίθεσή του με τις κρατικές προσδοκίες εισπράξεων από τη φορολογία καπνού. Η κυβέρνηση εκτόξευσε τον ειδικό φόρο αποβλέποντας ομολογημένα όχι στη μείωση του καπνίσματος, αλλά στην άντληση εσόδων από ένα προϊόν, η ζήτηση του οποίου είναι κατ΄ εξοχήν ανελαστική. Ο υπουργός Οικονομικών είναι μάλιστα ανήσυχος που η φορολογική αύξηση δεν απέδωσε τα αναμενόμενα (λόγω πτώσης της ζήτησης ή λόγω λαθρεμπορίας) και επανεξετάζει το θέμα, μήπως ένας μικρότερος φορολογικός συντελεστής ενισχύσει τις πωλήσεις και τα έσοδα.
Εν μέσω αυτής της δημοσιονομικής αγωνίας, η απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους διασκέδασης αντιστρατεύεται τον φορολογικό στόχο. Και μην πει κανείς ότι «προέχει η υγεία», διότι αφενός προέχει η... οικονομία, αφετέρου οι περικοπές των εισοδημάτων πλήττουν την υγεία πολύ περισσότερο από το παθητικό κάπνισμα στα μπαρ, όπου άλλωστε οι μη καπνιστές έχουν κάθε ευχέρεια να μη μπουν.
Η δεύτερη οικονομική αντινομία εστιάζεται στο ζήτημα του ελεγκτικού προσωπικού. Οι υπάλληλοι κράτους και ΟΤΑ είναι υπεράριθμοι, έχει αποφασιστεί η πρόσληψη ενός για κάθε πέντε συνταξιοδοτούμενους και η τρόικα, όπως προχθές δημοσιεύτηκε, ζητεί περικοπές 500 εκατ. ευρώ από τους δήμους. Σε αυτό το περιβάλλον αποφασίζεται η ενασχόληση πλήθους δημοτικών αστυνομικών (μελών ενός σώματος ήδη προβληματικού από πλευράς αρμοδιοτήτων και επιδόσεων) με το... παραγωγικό έργο του καπνοελέγχου στα κέντρα. Η δε υπουργός Υγείας εξετάζει μήπως απαγορεύσει το κάπνισμα και στα αυτοκίνητα ώστε να δοθεί παρασιτικό αντικείμενο και στην Αστυνομία, αυτήν που δεν επαρκεί να προστατεύει τις γειτονιές ή να εποπτεύει τις λεωφορειολωρίδες Τρίτο σημείο, η ανεργία. Η εμπειρία από το εξωτερικό δείχνει ότι ορισμένα κέντρα πλήττονται βαρύτατα από την απαγόρευση του τσιγάρου, καθώς το 90% των πελατών τους είναι καπνιστές, με αποτέλεσμα να κλείνουν ή να μειώνουν το προσωπικό τους- ως επί το πλείστον νέους και μετανάστες περιορισμένης ειδίκευσης. Σε περίοδο εκρηκτικής ανεργίας, διακινδυνεύουμε να χάσουν τη δουλειά τους μεροκαματιάρηδες και μικροεπαγγελματίες ελέω δημοτικών καπνοελεγκτών και ιατρογενούς φανατισμού.
Το υπουργείο Υγείας επικρίνεται και ενδοκυβερνητικά για τη μέχρι στιγμής αποτυχία του να εξυγιάνει τα οικονομικά της Υγείας, όπου η σπατάλη και η διαφθορά στοιχίζουν δισεκατομμύρια. Αυτό όμως είναι δύσκολο έργο. Τώρα κινδυνεύει να φορτώσει τα δημόσια οικονομικά με επιπλέον φύρα και την αγορά με πρόσθετη ανεργία: με αναίτιες ζημιές σε περίοδο που δεν περισσεύει ένα ευρώ.
(πηγή : www.tovima.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου