Δημόσιο: Μύθοι και αλήθειες για τις αμοιβές

Τα ευτράπελα, οι αδικίες και οι ανισότητες στο μισθολόγιο των δημόσιων υπαλλήλων

Η αντίστροφη μέτρηση για το «ξαναμοίρασμα της τράπουλας» στο Δημόσιο ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη, όταν ο υπουργός Εσωτερικών δημοσιοποιούσε την πρώτη και μοναδική μελέτη που έχει γίνει στη μεταπολιτευτική ιστορία τη χώρας για τις αμοιβές στο Δημόσιο.

Παρότι στη σχετική μελέτη δεν περιλαμβάνεται η ολοκληρωμένη πρόταση για το Ενιαίο Μισθολόγιο των Δημόσιων Υπαλλήλων, είναι φανερό από τα «κακώς κείμενα» που περιγράφει θα αποτελούν σύντομα παρελθόν για το Δημόσιο.

Θεωρείται, λοιπόν, βέβαιο ότι μέσα στο δεύτερο 6μηνο του χρόνου, τα 54 επιδόματα που μοιράζουν διάφορα υπουργεία σε «προνομιούχους» δημόσιους υπάλληλους καταργούνται, όπως επίσης καταργούνται τα 15 ειδικά μισθολόγια βάσει των οποίων μισθοδοτείται περίπου το 1/3 των δημόσιων υπαλλήλων.

Η μελέτη που παρουσίασε την Τρίτη ο Γιάννης Ραγκούσης «αποκάλυψε» πολλά ευτράπελα στο δημόσιο τομέα, έφερε στο φως αδικίες και ανισότητες, όμως κατέρριψε και πολλούς μύθους.

 
Οι συγκρίσεις

Συγκρίνοντας, λοιπόν, το δημόσιο τομέα της Ελλάδας με τον αντίστοιχο δημόσιο τομέα άλλων ευρωπαϊκών χωρών και το μέσο όρο της ευρωζώνης, κατέρριψε για παράδειγμα το μύθο ότι η Ελλάδα έχει πολλούς δημόσιους υπαλλήλους. Οπως επίσης κατέρριψε το μύθο ότι ο δημόσιος υπάλληλος στην Ελλάδα είναι καλοπληρωμένος. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στη χώρα μας είναι περιπου το 14% του εργατικού δυναμικού, όσο περίπου και των άλλων χωρών, ενώ οι αμοιβές των Ελλήνων δημόσιων υπαλλήλων είναι χαμηλότερες απ’ ό,τι ο μέσος όρος των αμοιβών δημόσιων υπαλλήλων στις χώρες της ευρωζώνης.

Ας μη σπεύσουν όμως κάποιοι συνδικαλιστές να θεωρήσουν τα στοιχεία αυτά ως «επιχειρήματα» προς υποστήριξη των αιτημάτων τους, καθώς στη μελέτη συμπεριλαμβάνονται δύο ακόμη συμπεράσματα.

Πρώτον, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά παραγωγικότητας και δεύτερον ότι οι αυξήσεις των αποδοχών των δημόσιων υπαλλήλων στη χώρα μας τα τελευταια χρόνια ήταν σημαντικά μεγαλύτερες από το μέσο όρο των αντίστοιχων αυξήσεων στις χώρες της ευρωζώνης. Και βεβαίως υπάρχει κι ένα τρίτο στοιχείο, που αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με το οποίο, την τριετία 2006-2009 έγιναν πάνω από 31.000 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού εξαιρουμένων των δεκάδων χιλιάδων προσληψεων εκτάκτων και stage. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, η μεγαλύτερη αύξηση των προσλήψεων μόνιμου προσωπκού, περίπου 4%, έγινε το 2009, χρονιά βεβαίως εκλογών.

Τραγελαφικά...

Στην Ελλάδα, λοιπόν, συνέβαινε το εξής τραγελαφικό: συνεχίζαμε να αυξάνουμε σε μέγεθος και να ανταμείβουμε με μεγάλες αυξήσεις μισθών ένα στρατό δημόσιων υπαλλήλων που ήταν αντιπαραγωγικός και αναποτελεσματικός, και δομημένος στις πελατειακές ανάγκες του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Βεβαίως, αυτός ο γενικός κανόνας που διέπει το δημόσιο τομέα της χώρας μας συνοδεύεται από πλήθος επιμέρους τραγελαφικών στοιχείων. Οπως, για παράδειγμα, ποιος μπορεί να εξηγήσει γιατί περίπου 700 εργαζόμενοι σε δύο υπουργεία, Αμυνας και Προστασίας του Πολίτη, έχει ο καθένας αμοιβές που αγγίζουν τα 6.000 ευρώ μηνιαίως. Ή ποιος μπορεί να εξηγήσει γιατί ο νεοδιόριστος υπάλληλος στο υπουργείο Οικονομικών αμοίβεται κατά 55% υψηλότερα από τον αντίστοιχο υπάλληλο ίδιων προσόντων σε άλλο υπουργείο. Με ποια λογική υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που εισπράττουν επιδόματα τα οποία μηνιαίως φτάνουν το ύψος ενός καλού μισθού, δηλαδή 1.600 ευρώ, όσο ο μισθός ενός εργαζόμενου στο υπουργείο Παιδείας με 17 χρόνια προϋπηρεσίας.

Και ποιος μπορεί να εξηγήσει γιατί ένας υπάλληλος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, επίσης με 17 χρόνια προϋπηρεσίας, παίρνει τον ίδιο μισθό με το νεοδιόριστο κλητήρα, υποχρεωτικής βεβαίως εκπαίδευσης, στο υπουργείο Οικονομικών.

Είναι περισσότερο από σίγουρο ότι όλα αυτά δεν έχουν παρά μόνο λίγους μήνες ζωής, καθώς στόχος του υπουργείου είναι από τον Ιούνιο να τεθεί σε εφαρμογή το ενιαίο μισθολόγιο.

 
«Ρετιρέ και υπόγεια»

Βασικός στόχος -μεταξύ άλλων- είναι να περιοριστεί το ετήσιο μισθολογικό κόστος των δημόσιων υπαλλήλων που επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 5 δισ. ευρώ, δηλαδή από τα 21,5 δισ. το 2010, να φτάσει το 2013, τα 16,5 δισ. ευρώ. Το στόχο αυτό θα υπηρετήσει η μείωση των μισθών στα «ρετιρέ» του Δημοσίου, που σε ορισμένες περιπτώσεις θα φτάσει και το 30%, ενώ στα «υπόγεια» αναμένεται μια αύξηση των αποδοχών που δε θα ξεπερνά το 10%.

Εκτός όμως από τις παρεμβάσεις στις αποδοχές, αυστηρά προγραμματισμένες είναι πλέον και οι προσλήψεις, οι οποίες είναι πιθανόν, εκτός απροόπτου, για το 2011 να περιοριστούν σε 11 τομείς. Ετσι, οι προσλήψεις που θα εγκριθούν φέτος (είτε πρόκειται για νέες προσλήψεις είτε για μετατάξεις) αφορούν:

- υγειονομικό προσωπικό στο υπουργείο Υγείας,

- ένστολους στα υπουργεία Αμυνας και Προστασίας του Πολίτη,

- εκπαιδευτικούς στο υπουργείο Παιδείας,

- προσωπικό στα ασφαλιστικά ταμεία στο υπουργείο Εργασίας,

- προσωπικό στις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων,

- προσωπικό στους παιδικούς σταθμούς και εξειδικευμένο προσωπικό στις νέες υπηρεσίες των «καλλικράτειων» δήμων,

- εξειδικευμένο προσωπικό στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και τη Ρυθμιστικη Αρχή Ενέργειας.

(πηγή : agelioforos.gr)