ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Άρθρο του Θωμαΐδη Θόδωρου , Γραμματέα Σ.Δ.Α.Θ

Πίστευα ότι δεν θα ασχοληθώ ξανά με δηλώσεις ή πράξεις Υπουργών που αφορούν το θέμα της «κινητικότητας» και αυτός ήταν ο λόγος που δεν παρακολούθησα την πρόσφατη συνέντευξη του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης η οποία, μάλιστα,  έγινε και παρουσία συναδέλφων. Την επομένη όμως δεν άντεξα στον πειρασμό και είδα τα στιγμιότυπα που μας αφορούσαν. Στην πρώτη ανάγνωση είπα «δεν βαριέσαι μια από τα ίδια» στη συνέχεια όμως και ακούγοντας πιο προσεκτικά τον Υπουργό διαπίστωσα ότι πίσω από τις τοποθετήσεις του, κρύβονταν ειδήσεις που αποκάλυπταν αλήθειες και μάλιστα πικρές. Είναι πλέον προφανές ότι η όλη επιχείρηση «κινητικότητα» έχει στηθεί με παροιμιώδη προχειρότητα πάνω σε σαθρά θεμέλια με στόχο όχι την αποκατάσταση των διαθέσιμων υπαλλήλων ή τον εξορθολογισμό του κρατικού μηχανισμού αλλά την εκπλήρωση με κάθε κόστος των μνημονιακών υποχρεώσεων. Θα παραθέσω τα πιο σημαντικά υπάρχουν κι άλλα, κατά τη γνώμη μου, σημεία της συνέντευξης που αποκαλύπτουν αυτές τις πικρές αλήθειες και το μέγεθος της πολιτικής απάτης που διαπράττεται στις πλάτες όλων μας.

Α)  Για μια ακόμα φορά ο Κος Μητσοτάκης υποστήριξε με ιδιαίτερη θέρμη, σε σημείο κομπασμού θα έλεγα, τις επιλογές του φέρνοντας ως παράδειγμα τους 400 κατόχους οικονομικών πτυχίων που ανακάλυψε ( sic) οι οποίοι θα αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα στο Υπουργείο Οικονομικών . Το πρόβλημα όμως για τον Κο Μητσοτάκη και το επιτελείο του είναι το γεγονός ότι η απόφαση ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ λέει άλλα, και συγκεκριμένα , μόλις 160 θέσεις έχουν προκηρυχθεί για τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων ενώ άλλες 185 θέσεις με ειδικότητα Διοικητικού - Οικονομικού ή Διοικητικού –Λογιστικού αφορούν τα Τμήματα Αλλοδαπών & Μετανάστευσης των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και ουδεμία σχέση έχουν με το Υπουργείο Οικονομικών. Που ακριβώς βρίσκεται η αξιοποίηση των οικονομικών πτυχίων λοιπόν ;

Β) Αρνήθηκε και μάλιστα δυο φορές το γεγονός που επισήμανε ερωτών συνάδελφος για την τοποθέτηση πρώην Δημοτικών Αστυνομικών σε θέσεις σωφρονιστικών υπαλλήλων. Ο ερωτώμενος Υπουργός αγνοούσε ότι η απόφαση ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ στέλνει ,όχι 10-20 που θα μπορούσαν να του είχαν ξεφύγει, αλλά 482 πρώην Δ.Α σε θέσεις σωφρονιστικών υπαλλήλων . Μάταια ο εμβρόντητος συνάδελφος προσπαθούσε να τον πείσει ενώ οι υπόλοιποι είναι απορίας άξιον πως γλύτωσαν το εγκεφαλικό.

Γ) Με ένα εξοργιστικό ύφος συμπόνιας απευθυνόμενος σε συναδέλφισσα που του επισήμανε ότι οι 50+ οδηγούνται στην απόλυση λόγω εξαιρετικά περιορισμένων επιλογών, της απάντησε ότι  υπάρχουν θέσεις στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και ότι θα απορροφηθούν εκεί λόγω αυξημένων μορίων από τα χρόνια προϋπηρεσίας. Του διαφεύγει βέβαια το γεγονός ότι αφενός δεν υπάρχουν παντού αυτές οι θέσεις αφετέρου είναι ανοικτές σε όλους και ότι η μοριοδότηση συγκεκριμένης σειράς καθώς και η , δικαιολογημένη, προτεραιότητα των τριτέκνων τις καθιστά όνειρο θερινής νυκτός. Είναι προφανές ότι οι σύμβουλοι του Κου Υπουργού του μεταφέρουν αυτά που θέλει να ακούσει και όχι αυτά που πρέπει να ξέρει.

Δ) Επικαλέστηκε ως αιτία της κατάργησης της Δημοτικής Αστυνομίας την αδυναμία αντιμετώπισης του παραεμπορίου που έχει εξελιχθεί, όπως υποστήριξε, από απλή παραβατική συμπεριφορά σε οργανωμένο έγκλημα. Μια αρμοδιότητα στην οποία η Δημοτική Αστυνομία εμπλεκόταν μερικώς με ΕΛ.ΑΣ, Σ.Δ.Ο.Ε και Τελωνειακές αρχές να έχουν συναρμοδιότητα, θέλει να πιστέψουμε ότι ήταν η αιτία κατάργησης της Υπηρεσίας. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, που λέει και ο Πιραντέλλο. Η σκέψη καλύτερης συνεργασίας των υπηρεσιών ή αναβάθμισης του ρόλου της Δημοτικής Αστυνομίας προφανώς δεν απασχόλησε το επιτελείο του Υπουργείου του, εξάλλου ποιος κάθεται τώρα να ψάχνει άλλους 3500 να βγάλει σε διαθεσιμότητα αφού βρήκαμε αυτούς.

Το πιο ανησυχητικό όμως που προκύπτει από τις τοποθετήσεις του Υπουργού είναι το ότι αυτά που έλεγε τα πίστευε για αυτό και τα υποστήριζε με ιδιαίτερο ζήλο . Δεν έδωσε, τουλάχιστον σε εμένα, την εντύπωση του εκούσιου ψεύδους και της εσκεμμένης παραπλάνησης αλλά της βαθιάς πίστης ότι κάνει το σωστό. Μου έφερε στο μυαλό ένα απόσπασμα από το προφητικό, σατιρικό μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον, «Το σιδερένιο τακούνι» όπου περιγράφεται ,σε μια φανταστική εποχή, η προσπάθεια συντριβής των φτωχών από τους πλούσιους και η τάση του κεφαλαίου  να αντιμετωπίσει την εργατική τάξη χρησιμοποιώντας κάθε μέσο (σας θυμίζει τίποτα σύγχρονο;) Λέει λοιπόν ο συγγραφέας στο έργο του που δημοσιεύτηκε το 1907 και θεωρείται πρόδρομος του περίφημου «1984» του Όργουελ : “Τα αφεντικά είναι σχεδόν σίγουρα ότι έχουν δίκιο με ότι κι αν κάνουν. Αυτό είναι το αποκορύφωμα του παραλογισμού στην όλη υπόθεση. Είναι τόσο δεμένοι με την ανθρώπινη φύση τους που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα , αν δεν σκεφτούν ότι είναι δίκαιο. Θέλουν να έχουν έγκριση για τις πράξεις τους. Όταν θέλουν να κάνουν μια ενέργεια περιμένουν μέχρι το μυαλό τους να δημιουργήσει, κατά κάποιο τρόπο, μια θρησκευτική ή ηθική ή επιστημονική ή φιλοσοφική αντίληψη που να νομιμοποιεί την ενέργεια αυτή και τότε προχωρούν στην πράξη χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μια από τις αδυναμίες του ανθρώπινου μυαλού είναι το ότι η επιθυμία γεννά τη σκέψη.»

Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ όλους του συναδέλφους που παραβρέθηκαν στη συνέντευξη για το ήθος που επέδειξαν αλλά κυρίως για την υπομονή τους να ακούσουν όλα αυτά . Προσωπικά δεν θα το άντεχα.