Προβληματισμοί
Όπως σας είχαμε αναφέρει, σε προηγούμενη ανάρτηση, μέσα από τις επισκέψεις μας σε περιφερειακούς Δήμους και σε νεοσύστατες και μη Δημοτικές αστυνομίες διαπιστώσαμε την έλλειψη υποδομών και οργάνωσης. Αυτές οι ελλείψεις όμως μας δόθηκε η εντύπωση ότι πολύ εύκολα μπορούν να καλυφθούν μέσα από την όρεξη για προσφορά των νέων συναδέλφων, την καλή διάθεση των δημάρχων και όπου χρειάζεται τη δική μας βοήθεια. Δυστυχώς όμως χρειάζεται πάντα μια εξαίρεση για να επιβεβαιωνει τον κανόνα. Πρόσφατα διορισμένοι συνάδελφοι αντί για καλωσόρισμα στα πρώτα τους βήματα αντιμετώπισαν εχθρική στάση και παραβιάσεις σε εργασιακά δικαιώματα που για όλους τους εργαζόμενους αποτελούν κεκτημένα μέσα από αγώνες. Καθημερινή υποχρεωτική υπερωριακή απασχόληση χωρίς να υφίστανται έκτακτες ανάγκες απλά για να βγαίνει το 24ωρο πρόγραμμα , κατάργηση της
5νθήμερης εβδομάδας και υποχρεωτική εργασία 6 ημερών και απασχόληση σε αντικείμενα άσχετα με τις αρμοδιότητες ( έλεγχος των σχολικών φυλάκων!!!!) που φέρνουν τους συναδέλφους στη απίστευτη θέση να ελέγχουν την εργασία άλλων εργαζομένων, είναι κάποια από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν ως τελεσίγραφο στους συναδέλφους με το καλημέρα.
Ειλικρινά αναρωτιόμαστε με τι σκεπτικό επιβλήθηκαν αυτές οι αντεργατικές ρυθμίσεις. Πως είναι δυνατόν μέσα σε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον να μπορέσουν οι νέοι συνάδελφοι να ανταποκριθούν στα καθήκοντα για τα οποία εκπαιδεύτηκαν. Πως θα μπορέσουμε να τους πείσουμε να εργασθούν για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών όταν η δική τους καθημερινότητα είναι υπό το κράτος απειλών και πίεσης. Πως νοιώθουν άραγε αυτοί οι συνάδελφοι όταν στη καθημερινή τους επικοινωνία με άλλους νεοδιορισθέντες ακούνε για προγράμματα επιμόρφωσης, συνεργασία με άλλες υπηρεσίες, δημιουργία υποδομών, ενημερώσεις για προγράμματα κοινωνικής δράσης και όλα αυτά με τη συνεργασία και τη βοήθεια των δημάρχων, μέσα σε ένα κλίμα τουλάχιστον αλληλοσεβασμού.
Εξαντλώντας κάθε όριο καλής διάθεσης δεν δημοσιεύουμε ονόματα και λεπτομέρειες, γιατί πιστεύουμε πως λάθη γίνονται από όλους αρκεί να αναγνωρίζονται γρήγορα και να ανακαλούνται.Θα περιμένουμε και ελπίζουμε σε επανόρθωση γιατί διαφορετικά θα επανέλθουμε ονομαστικά.
1 σχόλιο:
Τραγικο! Δυστυχως δεν ειναι η μονη περιπτωση. Υπαρχουν αρκετες απο οτι φαινετε. Στον ιδιωτικο τομεα μπορεις να καταφυγεις θεωρητικα τουλαχιστον στην επιθεωρηση εργασιας (στο μετρο που λειτουργει στην ελλλαδα βεβαια). Οταν δουλευεις σε ενα Δημο που μπορεις αληθεια να καταγγειλεις τις καταφωρες αυτες παραβιασεις της εργατικης νομοθεσιας; Δυστυχως ο καθε τυχαρπαστος αιρετος θεωρει το Δημο κτημα του και τους εργαζομενους (εκει που τους παιρνει βεβαια οπως στην Δ.Α.) δουλους του.Δυστυχως οι Δημοι ειναι μια πικρη ιστορια γενικα και αυτο το μοντελο Τοπικης Αυτοδιοιηκησης εχει αποτυχει παταγωδως. Ισως με την αριθμητικη συρικνωση των Δημων μεσω ενος νεου Καπδιστρια οντας μεγαλυτεροι οργανισμοι και λιγοτεροι αριθμιτικα θα μπορουν να ειναι καλυτερα ελεγχομενοι απο τα ΜΜΕ και να βγαινει στη φορα οτι συμβαινει και οχι οπως τωρα που τα οσα γινονται στους 1000 τοσους Ο.Τ.Α. (εκτος απο τους μεγαλους Δημους) σχεδον τιποτα δεν ακουγεται
Δημοσίευση σχολίου